Δεν ξέρω γιατί γράφω. Το μπλογκ μου είναι κάπου μεταξύ ανώνυμου και επώνυμου. Οπότε ίσως και να μπορώ να γράφω ό,τι θέλω. Κάποτε έγραφα ημερολόγιο. Γιατί κάπου έπρεπε να τα πω, δεν άντεχα. Ίσως γι' αυτό γράφω εδώ. Τις προάλλες είδα κάποιον να λέει "κλείνω το μπλογκ μου γιατί δεν αντέχω άλλο τη δημοσιότητα". Δεν το πιστεύω ότι ζω σε έναν τέτοιο κόσμο. Φτιάχνει ο άλλος ένα μπλογκ για να νιώσει καλύτερα, να βγάλει τα εσώψυχά του, και δεν τον αφήνουν σε ησυχία ούτε αυτό να κάνει. Του το μετατρέπουν σε άλλο ένα πρόβλημα!
Δεν ξέρω γιατί γράφω. Ίσως γιατί δεν είμαι καλά. Κάτι λείπει. Ακόμα δεν έχω βρει τί. Ή ίσως και να ξέρω, αλλά να μη θέλω να το παραδεχτώ. Γιατί κάποτε έγραφα και ποιήματα. Και όταν σταμάτησα να γράφω καινούρια, συνειδητοποίησα γιατί έγραφα. Γιατί δεν ήμουν καλά.
Μόλις έκλεισα 1/4 του αιώνα. Γιατί ένας άνθρωπος 25 ετών να μην είναι καλά;